Dowódca Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej> < ppor. "Tatar"

Dowódca Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej 

12 p.p. Armii Krajowej Obwód Krzeszowice

„TATAR”

ppor. Ślusarczyk Karol ps. „Tatar”

s. Feliksa  1922 – 1945 r.

Urodzony w Tenczynku powiat Chrzanów. Po ukończeniu Szkoły Powszechnej w Tenczynku, uczęszczał do IX Gimnazjum im. Hoene Wrońskiego w Krakowie, gdzie był elewem kursów Przysposobienia Wojskowego.

W chwili najazdu Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku powołany został w szeregi drużyny organizowanej Krzeszowickiej Kompanii Chrzanowskiego Batalionu Obrony Narodowej, pełniącej służbę ochrony zaplecza i mostów w ciągach dróg komunikacyjnych w rejonie Tenczynek – Wola Filipowska.

W 1940 roku został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Uciekł z robót, wstąpił w szeregi organizowanej w rejonie Radwanowice – Rudawa – Tenczynek podziemnej Narodowej Organizacji Wojskowej. Ukrywając pełnił służbę jako Zastępca Komendanta Powiatu  N.O.W. Krzeszowice, był także Komendantem Obwodu N.O.W. Tenczynek, oraz dowódcą Oddziału Dywersyjnego N.O.W.. Skończył kurs podchorążych rezerwy.

Po wcieleniu w 1943 roku Narodowej Organizacji Wojskowej w skład Armii Krajowej pełnił służbę dowódcy w 2 Plutonie, 4 Kompanii, 2 Batalionu, 12 Pułku Piechoty Armii Krajowej – Obwód Krzeszowice. Od roku 1943 Komenda Obwodu AK Krzeszowice podjęła decyzję o zwiększeniu działalności dywersyjnej, powołując na stanowisko oficera dywersji ppor. Ślusarczyk Karol ps. „Tatar”.

Organizował Pluton Dywersji z wydzielonych drużyn 12 p.p. W celu utworzenia oddziału do dyspozycji oddano po kilku ludzi uzbrojonych w rkm, mp, pm, pistolety, granaty. Z czasem liczebność tego oddziału powiększyła się do 3 drużyn bojowych; 1 – Czatkowice, 2 – Krzeszowice, 3 – Rudawa i 4 – rezerwowa Dubie i okolice.

Opracowane plany działania oddziału „Tatar” przekładał Komendantowi Obwodu Krzeszowice, mjr Ryłko Józef ps. „Ankwicz”, i po ich zatwierdzeniu były wykonywane zadania według możliwości sytuacyjnych.

Prowadził akcje szkoleniowe i bojowe.

Z plutonem wykonywał zadania między innymi:

  • operacje bojowe w rejony nadwiślańskie i pogórza Wadowickiego,

  • okrężne operacje bojowe w rejony Gorców w współdziałaniu z oddziałem partyzanckim 1. Pułku Strzelców Podhalańskich A.K,

  • operacje bojowe na posterunki obrony przeciwlotniczej nieprzyjaciela w rejonach Alwernia – Regulice – Plaza,

  • przerzutu zbiegłych z niewoli niemieckiej oficerów angielskich,

  • wypady na niemieckich kolonizatorów w rejonie Spytkowice -Trzebinia,

  • zdobycie planów niemieckich linii obronnych OKH Stellung b-1 koło Krzeszowic,

  • rozbicie posterunku Sonderdienst – Kommando w Krzeszowicach,

  • operacja bojowa na posterunek Grenzschutz – Punkt w Gorenicach,

  • operacje bojowe na magazyny przyfrontowe broni i amunicji w lasach Tenczyńskich,

  • operacja zdobycia broni na oddział Wehrmachtu w Krzeszowicach,

  • operacje dezorganizacji budowy bunkrów linii obronnych OKH Stellung b-1 w rejonie Brzoskwini,

  • przeprowadza operację dyslokacji broni, amunicji i sprzętu wojskowego z zagrożonego terenu przez SS – Galizien.

W akcjach tych zdobyto broń maszynową, karabiny, amunicję, granaty oraz sprzęt wojskowy i wyposażenie szpitala wojskowego.

Współpracował z siecią wywiadu. Był dowódcą patrolu wyrokowego.

W okresie jesieni 1944 r. ppor. Ślusarczyk Karol „Tatar” ukrywał się w Racławicach. Dnia 11 stycznia 1945 r. wyruszył na akcję zlikwidowania groźnego konfidenta Gestapo. W drodze na akcję w potyczce na terenie wsi Paczółtowice z patrolem niemieckim ginie śmiercią żołnierza w dniu 11 stycznia 1945 roku.

 pomnik

Pomnik ppor. „Tatara” w Paczółtowicach.

Wiele lat minęło od tamtego mroźnego śnieżnego dnia 11 styczna 1945 r. gdy w Paczółtowicach na wiejskiej drodze poległ w walce rażony wrogą niemiecką kulą ppor. „Tatar” Karol Ślusarczyk lat 23 liczący dowódca Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej 12 pułku piechoty Armii Krajowej Obwodu Krzeszowice.

W walce z odwiecznym niemieckim wrogiem, od długich pięciu lat okupującym ojczysty kraj grzebiącym naród polski. Przelał swą serdeczną krew, która czerwienią rozlała się po białym płaszczu śniegu otulającym wtedy polską ziemię i wsiąkła w nią głęboko. Ta czerwień krwi zlana z bielą śniegu zakwitła jak wysoko uniesiony sztandar walczącej Polski, świadczący że tu poległ polski żołnierz, zawsze gotowy do najwyższych poświęceń, do najwyższej ofiary dla Ojczyzny, ofiary trudu poświęcenia bez granic krwi i życia. Oddał swe młode życie dla wolności Ojczyzny, której jako wierny syn, wzorem swych przodków, przez długich pięć lat wiernie służył wypełniając swój żołnierski obowiązek. A był to obowiązek trudny i znojny wymagający odwagi i hartu ducha. Tych cech nie brakło ppor. „Tatarowi”. Wykształcał i umacniał w swych podkomendnych żołnierzach cechy odwagi i męstwa. Dawał przykłady na wojennych szlakach dowodzonego oddziału, który w okupowanym przez wroga kraju, na zapleczu głównego frontu walki narodów Europy z niemiecką nawałą, prowadził podjazdową partyzancką walkę z okrutnym bezwzględnym niemieckim najeźdźcą. Widziały je partyzanckie ścieżki, polne drogi, leśne dukty i ostępy ziemi ojczystej, wiejskie drogi ulice miast i osiedli, w których wypełniając nakaz Ojczyzny Narodu i rozkaz dowództwa, z podległym oddziałem nękał wrogie, butne, uzbrojone po zęby wrogie formacje niemieckiego aparatu ucisku zgrupowanego przy rezydencji Gubernatora G.G. Hansa Franka w Krzeszowicach i okolicy, takich jak; Wermacht, Gestapo, SS, SD, Sonderdienstkommando, Bahnschutz, Feldgendarmerie, Forstschutrz, Sonderkommando.

Z podległymi drużynami wiele wydeptał ścieżek i polnych dróg, na których w każdym miejscu i w każdej chwili czyhał zacięty groźny wróg. Czyhała śmierć niesiona kulą bezwzględnego wroga, której tyle razy zwycięsko unikał. Nie było Mu jednak dane uniknąć swego żołnierskiego przeznaczenia na wiejskiej drodze Paczółtowic. Dosięgła go wraża niemiecka kula przecinając nić jego młodego krótkiego mężnego życia. Bolesne i przykre do dziś że nastąpiło to tuż przed dniem w którym znienawidzony wróg został wypędzony z ziemi krzeszowickiej, czego tak bardzo oczekiwał pragnął do czego też wielce się przyczynił swą walką, a czego nie dane było mu doczekać. Niech więc naszą, narodu, Pamięć o nim będzie dla niego przynajmniej nagrodą za trud, męstwo, poniesioną ofiarę krwi i życia na Ołtarzu Ojczyzny. Niech słowa i uczucia pamięci wyrażane w kwiatach składanych przy kamiennym symbolu hartu i męstwa ppor. „Tatara” niesie Mu cichy wiatru wiew z jego pola chwały na miejsce gdzie śpi snem wiecznym na tenczyńskim cmentarzu. Pamięć o bohaterskim dowódcy jest cechą nadrzędną a wśród młodego pokolenia i następnych pokoleń Polaków będzie zawsze wzorem i przykładem wiernego syna Ojczyzny, Polski.

Grób Ślusarczyków

                          Grób rodziny Ślusarczyków w Tenczynku.

Z rodziny Ślusarczyków z Tenczynka w czasie okupacji niemieckiej zostali zamordowani przez niemców;

ppor. A.K. Ślusarczyk Karol – 11.01.1945 r.,

ojciec Feliks Ślusarczyk – 31.12.1944 r.,

brat kpr. pchor. A.K. Wojciech Ślusarczyk – 31.12.1944 r.

.

Ppor. Ślusarczyk Karol ps. „Tatar”, dowódca plutonu Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej 12p.p. Obwód Krzeszowice, dowodził żołnierzami, którzy w 1945 roku przed Komisją Likwidacyjną dla spraw byłej Armii Krajowej Obwodu Krzeszowice przez dowódcę 12p.p. Armii Krajowej Obwodu Krzeszowice, major Ryłko Józef ps. „Ankwicz”, zostali zweryfikowani i odznaczeni.

/ Oryginał listy Ewidencyjnej i Weryfikacyjnej Komisji Likwidacyjnej A.K. O. Krzeszowice przechowywany jest w Wojskowym Instytucie Historycznym Wojska Polskiego – Dział Dokumentacji Naukowej pod sygn. III/34/32/tom3. /

Skład Plutonu Dywersji Bojowej 12p.p. Obwód Krzeszowice:

Pierwsza drużyna – Czatkowice;

1Drużyna

               1 Drużyna Czatkowice, drugi z prawej dowódca „Miłkowski”.

Dowódca; „Miłkowski” Durak Stanisław – awans na stopień sierżant,

                     odznaczony Krzyżem Walecznych i Brąz. Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Granit” Płaczek Stanisław – awans na stopień sierżant,

                    odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Zosik” Bazarnik Władysław – awans na stopień sierżant,

                   odznaczony Krzyżem Walecznych i Brąz. Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Wilicki” Kozera Jan – awans na stopień plutonowy,

                   odznaczony Krzyżem Walecznych.

Sokół” Knapik Antoni – awans na stopień plutonowy,

                  odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Belina” Płaczek Józef – awans na stopień kapral.

Dąb” Budka Józef – awans na stopień plutonowy.

Wiciński” Matusik Jan – awans na stopień kapral.

Śliwa” Ślusarczyk Franciszek – awans na stopień kapral.

Puchacz” Lacher Franciszek – awans na stopień st. strzelec.

Piekarz”„Smulikiewicz” Matusik Józef – awans na stopień plutonowy.

Druga drużyna – Krzeszowice;

2 Drużyna

                     2 Drużyna Krzeszowice, z lewej siedzi, dowódca „Jaźwiec”.

Dowódca; „Jaźwiec” Jaśkowiec Józef – awans na stopień plutonowy z cenzusem,

                     odznaczony Krzyżem Walecznych.

Kirys” Główka Tadeusz – awans na stopień kapral,

                     odznaczony Krzyżem Walecznych.

Nikt” Jaśkowiec Tadeusz – awans na stopień plutonowy,

                     odznaczony Krzyżem Walecznych.

Rakieta” Czternastek Aleksander – awans na stopień starszy strzelec.

Zew” Brzózka Józef – awans na stopień plutonowy,

                     odznaczony Krzyżem Walecznych.

Stanowski” Jasiołek Karol – awans na stop. kapral,

                     odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami.

Trzecia drużyna – Rudawa;

3Drużyna

                   3 Drużyna Rudawa, pierwszy z prawej dowódca „Wilk”.

Dowódca; „Basza” „Wilk” – Marona Stanisław

Zastępca dowódcy; „Hobol” – Wierzbicki Zygmunt

Jastrząb” – Adamik Jan

Lew” – Bigaj Władysław

Cedr” – Stawowski Józef

Granit”-”Wilczur” – Wierzbicki Stanisław

Szczygieł” – Korbiel Władysław

Duch” – Sękara Jan

Kamień” – Puchała Andrzej

Bat” – Puchała Feliks

Karp” – Jaroń Julian

Granit 2” – Pieklus Jan

Marny”- Marona Józef

Szerszeń”- Wiśniowski Antoni

Wrzos”- Biernat Stanisław

kpr. „Agar” – Janus Stanisław

kpr. „ Sęp” – Miłek Franciszek

Czwarta drużyna rezerwowa – Dubie i okolice; Tworzona ze składu 1 Kompanii.

Ziembiński Stanisław Kamień

Dowódca; plutonowy „Kamień”- Ziembiński Stanisław.

Drużyna z Rudawy ujawniła się dopiero w marcu 1947 roku jako oddział zbrojny Narodowej Organizacji Wojskowej „Liga Walki z Bolszewizmem”. Ominęła żołnierzy tej drużyny weryfikacja, awanse i odznaczenia, za walkę o niepodległość Ojczyzny, tak jak i podporucznika „Tatara”, którego ofiarna służba, walka z niemieckim najeźdźcą, ofiara życia nie zostały należycie docenione uhonorowaniem pośmiertnym, został pominięty i zapomniany przy wnioskach weryfikacyjnych i odznaczeniowych przez środowisko kombatanckie, które uhonorowywało się tytułami, orderami, stopniami.

2016 r.

Na wniosek Rodzin Żołnierzy ppor. „Tatara”, za zasługi i heroiczną postawę w obliczu okupacji niemieckiej, Postanowieniem NR rej. 300/2016 z dnia 4.07.2016 r. Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Pan Andrzej Duda odznaczył pośmiertnie śp. ppor. Karola Ślusarczyka ps. „Tatar”

Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Monitor Polski 31 sierpnia 2016 poz. 864.

.

Natomiast wystąpienie do Ministra Obrony Narodowej po wyrażeniu pozytywnej opinii przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych za pośrednictwem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz mianował Decyzją 1704/MON z dn. 18.05.2017r. ppor. „Tatara” na stopień porucznika.

Śp. ppor. Karol Ślusarczyk ps. „Tatar” żołnierz Dowódca Plutonu Dywersji Bojowej 12 p.p. Armii Krajowej Obwód Krzeszowice, który swoją postawą i umiejętnościami dowodzenia jednostką bojową którą dowodził, odniósł niezaprzeczalne sukcesy bojowe w walce z okupantem niemieckim na terenie ziemi krzeszowickiej wszystko w sytuacji ciągłego zagrożenia ze strony niemieckiego aparatu ucisku zgrupowanego przy rezydencji Gubernatora G.G. Hansa Franka w Krzeszowicach i okolicy, takich jak; Wehrmacht, Feldgendarmerie, Gestapo, Sonderdienstkommando, SS, SD, Bahnschutz, Forstschutrz, Sonderkommando.

Uhonorowanie ppor. „Tatara” jest ku pamięci tego bohaterskiego dowódcy, który poległ 11.01.1945r., w ostatnich dniach wojny na ziemi krzeszowickiej jest cechą nadrzędną zachowania pamięci o takiej postaci jak śp. ppor. „Tatar”, wśród młodego pokolenia i następnych pokoleń, który oddał życie za Polskę w potyczce z patrolem okupanta niemieckiego we wsi Paczółtowice.

                                                      Rodziny Żołnierzy ppor. „Tatara”.

Propozycja dla Społeczeństwa Ziemi Krzeszowickiej

Dodaj komentarz