1943-1945

Oficer II-Adiutant  do spraw dywersji  Dowódcy  12 p.p. Armii Krajowej – Obwód Krzeszowice .

– 223 – plut. pchor. Kłeczek Józef ps. „Polimer”, „Skiba”

.

1945 – 1947

Komendant Oddziału Zbrojnego Narodowej Organizacji Wojskowej

pod nazwą „Liga Walki z Bolszewizmem”

ps. „Limes”,  „Wawer”, „Wyrocznia”.

Do konspiracji wstąpił w maju 1941 r. dostarczał w terenie operacyjnym prasę konspiracyjną w Z.W.Z. „Biuletyn informacyjny” i „Walka”.

W Narodowej Organizacji Wojskowej był łącznikiem w sztabie okręgu, pełnił funkcje organizacyjne. W 1942 r. został skierowany na kurs podoficerski następnie szkołę podchorążych, w której wykładowcą był kpt. Seweryn Żurowski ps. „Zaręba”, którą kończył w marcu a egzamin zdał w listopadzie 1943 r.

21.07.1943 r. w nocy Gestapo otoczyło dom Kłeczków we wsi Pisary w celu ujęcia Kłeczka Józefa. Udaje mu się zbiec. Gestapo zabiera Ojca Andrzeja i brata Piotra do więzienia Montelupich w Krakowie. O tej pory ukrywał się używając kenkarty na nazwisko Klotser.

22.07.1943 r. niemcy w sile 2 batalionów pacyfikują wieś Radwanowice, gdzie zgineło 30 osób w fizycznych męczarniach, w odczytanej liście skazanych na śmierć było także jego nazwisko.

Z rozkazu oficerów Armii Krajowej Okręgu Kraków, „Jarosza” Walery Gołuński i „Pawła” Władysław Owoc, 26.07.1943 r. oddział „Skiba – Wilk – Szerszeń – Żbik” odebrał w Jaśle przesyłkę z zagrożonego przez Gestapo lokalu „skrzynki”. Po odebraniu dostarcza do sklepu „Księgarnia” przy ulicy Starowiślnej w Krakowie. Ta konspiracyjna „skrzynka” była przerzutem przesyłek w kierunku na Węgry.

28.07.1943 r. brał udział w pracach włączenia oddziałów NOW Okręg Chrzanów kryptonim – 333 „Krzeczkowski” i ZWZ Krzeszowice kryptonim Z-44 „Gmina” w Armię Krajową Obwód Krzeszowice. Komendantem Armii Krajowej Obwód Krzeszowice został por. Józef Ryłko ps. „Żubr”- „Ankwicz”. Józef Kłeczek objął funkcje II-Adiutanta Dowódcy Obwodu do spraw specjalnych w wywiadzie, łączności, dywersji. Dowódcą Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej został ppor. Karol Ślusarczyk ps. „Tatar”.

Wraz z 3 Drużyną Samodzielnego Plutonu Dywersji Bojowej , której dowódcą był „Wilk” – Marona Stanisław, wykonywał wiele operacji bojowych.

W nocnej akcji na transport kolejowy jadący z zaopatrzeniem na wschód, został ranny w potyczce grupy dywersyjnej z patrolem ochrony kolei Bahnschutz w Rudawie.

Z oddziałem przechodzi granicę Guberni na tereny Rzeszy w okolicach Spytkowic – Trzebina gdzie terroryzowali i zmuszali kolonizatorów niemieckich bauerów do opuszczania zajmowanych polskich gospodarstw rolnych.

Na rozkaz Dowództwa Obwodu w okresie 1943-1944 r. w Obwodzie zostało zlikwidowanych 7 konfidentów pracujących dla Gestapo i innych służb, które chroniły siedzibę gubernatora Franka w pałacu Potockich w Krzeszowicach.

3 sierpnia 1944 roku brał udział wraz z Dowódcą Obwodu Krzeszowice mjr. „Ankwicz” w odprawie Okręgu A.K. Kraków w sprawie operacji „Burza” w Krakowie przy ulicy Potockiego, jako oficer II-Adjutant od spraw dywersji i wywiadu obwodu. Omawiano bieżącą sytuację i zadania do zbrojnego powstania Miasta Krakowa i terenowych Obwodów. Zarządzono stan pogotowia 3 batalionów Obwodu Krzeszowice. Jednak po 10 dniach stanu pogotowia do walki odwołano i wzmożono działalność dywersyjną na tyłach frontu niemieckiego.

23 sierpnia 1944r. w obławie Wermachtu na rosyjskich partyzantów w lasach Doliny Racławki, w której zginęło w walce 28 Rosjan i 4 Polaków przy około 120 zabitych niemców, został aresztowany wraz z Janem Ziarkowskim ps. „Wiarus” w jego gospodarstwie leżącym przy lesie poza wsią Kobylany i u jego siostry gdzie często korzystał z kwatery pod nazwiskiem „Klotser”. Aresztowano w tym czasie 9 osób które wywieziono do więzienia w Olkuszu – Ilkenau w Rzeszy. Po 7 dniach śledztwa nocą uciekł z więzienia do swoich stron konspiracji.

We wrześniu 1944 roku ze sztabu Wermachtu we wsi Rudawa, a parę dni później w miejscowości Rybna z oddziałem „Wilka” zdobył plany budowy budowanych niemieckich linii obronnych zbliżającego się frontu. Z oddziałem ochraniał nocą przerzut 3 żołnierzy angielskich, którzy uciekli z obozu jenieckiego w Mysłowicach, z miejsca ukrywania w Rudawie do Mnikowa k. Krakowa na kontakt do Józef Kręcioch ps. „Burian”, następnie byli przekazywani na kontakty idące na wschód za linię frontu.

Uczestniczył w akcji na punkt obserwacyjny Wermachtu wykrywający samoloty w okolicy Spytkowice – Alwernia na terenach Rzeszy.

W październiku i listopadzie 1944 roku „cichą metodą” z odziałem „Wilka” pozyskiwali różnorodną amunicję z przyfrontowym składzie niemieckim w lasach Kopeckich koło Tenczynka a nawet bomby lotnicze z których materiał wybuchowy był przerabiany, w warsztacie konspiracyjnym, do produkcji min, granatów, specjalnej amunicji. Warsztat mieścił się w stodole gospodarczej u „Jawora” w Rudawie. Wykonawcami byli Wiśniewski Kazimierz ps. „Jawor”, Wiśniewski Antoni ps. „Szerszeń”, Marona Stanisław ps. „Wilk”, Kłeczek Piotr ps. „Beduin”.

Po wkroczeniu wojsk sowieckich, jesienią 1945 r. ujawnił się, przed Komisją Likwidacyjną i Weryfikacyjną Armii Krajowej, został zweryfikowany do stopnia plutonowy podchorąży, ale w konspiracji działała dalej.

Organizował oddziały dywersyjne pod nazwą Liga Walki z Bolszewizmem na terenie krakowskim;

a. – oddział – „Wilka” Stanisława Marony.

b. – oddział – „ Kruka” Stanisława Ptaka.

c. – oddział – „Błyskawica”- Mariana Pogana „Rzeżuchy”.

Założeniem „Ligii” była walka z komunizmem. Oddział wykonywał, antykomunistyczną propagandę wyborczą z ulotkami, działania dywersyjne represjonujące funkcjonariuszy UB i MO, działaczy i aktywistów członków PPR i żołnierzy sowieckich wojsk okupacyjnych, drogą bezpośrednich akcji, rekwizycji, kontrybucji, zdobywa broń oraz pieniądze na cele konspiracyjne.

Dopiero dwa lata po okupacji niemieckiej w 1947 roku korzystając z amnestii ujawnił się na rozkaz wraz z grupą żołnierzy Oddziału Dywersyjnego „Wilka” oddając broń i dużą ilość zgromadzonej amunicji, granatów i materiałów wybuchowych. Oddaniem broni z konspiracji „Liga Walki z Bolszewizmem” zakończył swoją konspiracyjną działalność.

W 1948 roku wyjeżdża do Szczecina, władza ludowa jednak nie daruje mu działalności antykomunistycznej, pod zarzutem przerzutu osób przez granicę zostaje aresztowany i skazany przez Sąd Wojskowy na 2 lata więzienia. Po wyjściu z więzienia znów zostaje aresztowany na 1 rok śledztwa i ze względu na stan zdrowia wypuszczony bez wyroku w grudniu 1951r.

Odznaczenia:

Medal Wojska z Londynu z dnia 15.08.1948 r.

Krzyż AK z Londynu z dnia 15.08.1989 r.